πορνείας εγκώμιον

τριάντα χρόνια στο επάγγελμα

το κείμενο αυτό είναι ένα είδος διαθήκης. ένας αποχαιρετισμός σε νεκρούς και ζωντανούς. η ζωή, δηλαδή το έσχατο όριό της, μού την είχε στημένη με μια ύστατη πρόκληση, ίσως γιατί έζησα υπερβολικά. εδώ και τρία χρόνια είμαι παγιδευμένη στα δίχτυα του καρκίνου. μέχρι στιγμής του ξεφεύγω πληρώνοντας με μεγάλους πόνους το τίμημα ενός ανένδοτου αγώνα. σε σχέση με τις δυστυχίες του πλανήτη, δεν είναι τίποτα. σε σχέση με τις μεγάλες χαρές της ζωής, τις οποίες γεύτηκα χωρίς καμία περιστολή, είναι πολύ σκληρό.

αστικοί μύθοι

~την πρώτη φορά που μου το διηγήθηκε ένα «χαμένο κορμί» πίστεψα ότι ήταν αληθινό περιστατικό, μού είπε ότι είχε συμβεί σε κάποιον φίλο του σκηνοθέτη που γύριζε μια ταινία εκτός ελλάδας και πάει κάπως έτσι:
«αυτός ο φίλος μου ετοιμάζει ένα ντοκιμαντέρ στην ολλανδία και, πριν από κάτι μήνες, μετακόμισε στο άμστερνταμ για να μείνει αρκετό καιρό, έτσι πήρε μαζί και τον σκύλο του. νοίκιασε ένα δωμάτιο στο δίπατο διαμέρισμα μιας γριάς που ζούσε μόνη της, συντροφιά με ένα κουνέλι. αυτός νοίκιασε στον πρώτο, η γριά έμενε στο ισόγειο. το πρόβλημα ήταν ότι ο σκύλος ξερογλειφόταν κάθε φορά που έβλεπε το κουνέλι. έτσι, ο σκηνοθέτης τον έβγαζε κάθε πρωί βόλτα για να κάνει την ανάγκη του και μετά τον κλείδωνε στο δωμάτιο για τις ώρες που έλειπε από το σπίτι. το κουνέλι ήταν ελεύθερο στο ισόγειο και ροκάνιζε καρότα, αλλά πάθαινε αμόκ κάθε φορά που γάβγιζε ο σκύλος και μετά πάθαινε αμόκ και η γριά που έβλεπε συγχισμένο το κουνέλι. έδωσε στον σκηνοθέτη τελεσίγραφο: αν δεν σταματήσει να γαβγίζει ο σκύλος, θα έπρεπε να ψάξει να βρει άλλο σπίτι.

ough! μεταφορές

το σάββατο 24.11 κυκλοφορεί το δεύτερο τεύχος του ough!
θα υπάρχει από τις 9.30 μμ, στον πρώτο όροφο του bios. το πάρτι ξεκινάει κατά τις 10.

larry hopper

~περίμενα πώς και πώς να ολοκληρωθεί ο τρίτος κύκλος του downton abbey για να δω τα επεισόδια μαζεμένα, σε έναν μεταμεσονύκτιο μαραθώνιο που ξεκίνησε σάββατο βράδυ και ολοκληρώθηκε κυριακή μεσημέρι, με μπόλικο σασπένς και δακρύβρεχτες σαπουνοπερικές εξελίξεις στην αριστοκρατία και στους υπηρέτες του downton. νομίζω ότι ο τρίτος κύκλος ήταν ο καλύτερος μέχρι τώρα, παρόλο που δεν έτρεχαν τόσες πολλές παράλληλες ιστορίες όσες στον δεύτερο και η δράση ήταν πολύ πιο χαλαρή. όσο για την πολυδιαφημισμένη εμφάνιση της σίρλει μακλέιν στο ρόλο της αμερικανίδας γιαγιάς, είναι το λιγότερο που σου έχει μείνει όταν φτάσεις στο τελευταίο επεισόδιο [για την ακρίβεια, στο τρίτο επεισόδιο την έχεις ήδη ξεχάσει]. μου άρεσε και το τέλος, που βρίσκει τους άγγλους αριστοκράτες στα πρόθυρα μιας νέας εποχής, προσπαθώντας να προσαρμοστούν στα νέα μεταπολεμικά δεδομένα. κι επειδή οι καταστάσεις τους κάνουν όλους λίγο καλύτερους ανθρώπους. όσο κι αν αυτό συμβαίνει μόνο στα μυαλά των σεναριογράφων, δεν μπορείς να μην ζηλέψεις λίγο, όχι για τη χλίδα και την ευκολία που ζουν τη ζωή τους χωρίς να χρειάζεται να δουλέψουν, αλλά για την πολιτισμένη στάση τους ακόμα και μπροστά στον θάνατο.

νοέμβριος

yuria 2012. η έναρξη γίνεται σήμερα με τους betty loop loop στις 9 ακριβώς. διδότου 34. μετά έχει πάρτι στο kazu στη μαυρομιχάλη. ολόκληρο το πρόγραμμα και πιο πολλά για τα yuria εδώ. κι αύριο επιστρέφει το φεστιβάλ της βαβέλ [14ο διεθνές φεστιβάλ κόμικς] στην διπλάρειο σχολή στην πλατεία θεάτρου. από 2-11 νοεμβρίου. περισσότερα αύριο. καλό μήνα.