Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012
πουτίγκες
Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012
g7
![]() |
είναι καναδυο μέρες που οι baby guru "κυκλοφόρησαν" το yogi sister ep 3 με δύο χαμηλόφωνα κομμάτια που είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχουν γράψει [το human race και το ceremonial -αυτό το τελευταίο νομίζω ότι κάτι λέει για μαριλού μέσα, αλλά δεν μπορώ να πιάσω τους στίχους]. έχει και δύο πιο άγρια που είναι σαν το song 3 των blur -αλλά αυτό να μην το δει ο obi, γιατί φρικάρει κάθε φορά που εντοπίζουν μπριτ ποπ στον ήχο τους. καλύτερα να του πεις ότι σου θυμίζει κλαρίνα. τέλος πάντων, το ep το ανέβασαν στο bandcamp και μπορείς να το κατεβάσεις με δύο ευρώ μόνο, σχεδόν τσάμπα, από τις 21 μέχρι και 31 δεκεμβρίου. οι baby guru το έχουν βάλει σκοπό να σε κάνουν καλύτερο άθρωπο: σού δίνουν την ευκαιρία να πάρεις μια γεύση για το τι εστί φιλάνθρωπος: τα δύο ευρώ σου πάνε σε κοινωφελή σκοπό, στο πίκπα πεντέλης. έτσι έχεις μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια [ΚΑΙ το ep ΚΑΙ τη σωτηρία της ψυχής -που είναι πολύ μεγάλο πράγμα]. για να το αγοράσεις, μπες εδώ. στο μεταξύ, έβαλαν και οι victim of society καινούργιο κομμάτι στο soundcloud τους που το λένε certain sense. [στη φωτο: χειμερινή κολυμβήτρια]. |
ευτυκισμένος ο κινούριος κρόνος
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2012
καλή
2012 μέμοριζ
Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012
Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
μεκάνιμαλ
![]() |
από όλη την σημερινή επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο, αυτό που μου έμεινε ήταν η κοντή γριά [αυτή κάτω που είναι έτοιμη να κάνει πιρουέτα], η οποία είναι μονίμως σε φέρμα: παραφυλάει πότε θα ακουμπήσεις σε κάποιο μάρμαρο για να σου επιτεθεί σαν κόμπρα. το ναυάγιο των αντικηθήρων αξίζει τον κόπο και τα 7 ευρώ και οι υπάλληλοι ήταν ανέλπιστα ευγενικοί και εξυπηρετικοί. όλοι εκτός της γριάς, που κόντεψε να μας δαγκώσει. την συγχωρούμε γιατί ήταν ώρα μεσημεριανού και μπορεί και να πείναγε. μεκάνιμαλ. |
στη γενοβέφα
Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012
πορνείας εγκώμιον
Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012
αστικοί μύθοι
Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012
Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2012
larry hopper
Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012
νοέμβριος
![]() |
yuria 2012. η έναρξη γίνεται σήμερα με τους betty loop loop στις 9 ακριβώς. διδότου 34. μετά έχει πάρτι στο kazu στη μαυρομιχάλη. ολόκληρο το πρόγραμμα και πιο πολλά για τα yuria εδώ. κι αύριο επιστρέφει το φεστιβάλ της βαβέλ [14ο διεθνές φεστιβάλ κόμικς] στην διπλάρειο σχολή στην πλατεία θεάτρου. από 2-11 νοεμβρίου. περισσότερα αύριο. καλό μήνα. |
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
berberian sound studio
![]() |
fact.
το berberian sound studio
είναι μία από τις καλύτερες ταινίες που βγήκαν φέτος στις αίθουσες. είναι και
από τις καλύτερες αγγλικές ταινίες των τελευταίων χρόνων: ένα ψυχολογικό θρίλερ
που διαδραματίζεται το 1976, με έναν άγγλο τεχνικό ήχου από το dorking
ο οποίος αναλαμβάνει μια δουλειά στην ιταλία και βυθίζεται στον κόσμο των
ταινιών τρόμου. το berberian sound studio
που γύρισε ο peter strickland [του
katalin
varga],
ακόμα κι αν δεν ήταν μία εξαιρετική ταινία, αξίζει ιδιαίτερης προσοχής επειδή
την έχει φτιάξει ένας πολύ ξεχωριστός άνθρωπος. ταλαντούχος και με πολύ
δημιουργικό παρελθόν ως μουσικός στους πειραματικούς sonic catering band και bohman brothers. μάλιστα,
πριν από μερικά, χρόνια έχουν κυκλοφορήσει δουλειά τους στην absurd του νικόλα μαλεβίτση [μπορεί και να υπάρχει ακόμα κάποιο αντίτυπο στο vinyl microstore].
ο peter strickland είναι μισός έλληνας [από τη μάνα του] και όταν διαβάσεις τη συνέντευξή του στην guardian θα καταλάβεις γιατί αξίζει να
ασχοληθείς μαζί του. τη μουσική της ταινίας την έχουν γράψει οι broadcast, η trish είχε προλάβει να γράψει αρκετά μουσικά θέματα πριν χαθεί από πνευμονία και ο james cargill την ολοκλήρωσε, ένας ακόμα λόγος για να δεις την ταινία. |
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
διάδωσέ το
το μνημόνιο που έρχεται προς ψήφιση στη βουλή, περιλαμβάνει αδιανόητες λεπτομέρειες και όρους που, όσο και να θες να το αποφύγεις, σου φέρνουν στο νου έγγραφα συνθηκολόγησης ηττημένου κράτους σε πόλεμο. το κείμενο των 30.000 λέξεων περιγράφει ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέτρων και υποχρεώσεων, που μπορεί να συνοψιστεί σε μόνο τρείς λέξεις: «φέρτε τα λεφτά». κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με έναν όμορφο τίτλο, όπως «για την αποτελεσματικότερη υγεία» και αμέσως μετά, περιγράφει μέτρα που θα διαλύσουν τον εσωτερικό κοινωνικό ιστό!
ως πολίτες δεν ξέρουμε ότι με την υπογραφή του μνημονίου απεμπολούμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε την δημόσια περιουσία για το κοινωνικό καλό. ότι υποχρεούμαστε να πουλήσουμε την ακίνητη μας περιουσία χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσουμε π.χ. για να στεγάσουμε ένα δημαρχείο ή ένα σχολείο. ως πολίτες αγνοούμε ότι τα δυσβάσταχτα μέτρα για την υγεία περιλαμβάνουν και έναν όρο που ορίζει ότι αν δεν πιάσουμε τους στόχους μέσα σε δύο μήνες, τότε δύνανται να καταργηθούν οι απαλλαγές συμμετοχής ακόμα και στους καρκινοπαθείς. ως πολίτες δεν γνωρίζουμε ότι από τα μέσα του 2013 η ΔΕΗ θα ανεβάσει κατακόρυφα τα τιμολόγιά της και ότι θα καταργηθούν όλα εκείνα τα ειδικά τιμολόγια για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως και ότι από τον ιούνιο του 2013 η ΔΕΗ δεν θα μπορεί πλέον ούτε να διακανονίζει τις οφειλές των πελατών της, κάτι που μπορεί να κάνει κάθε ιδιωτική εταιρία. και πολλά ακόμα.
εδώ ολόκληρο το κείμενο των 30 χιλιάδων λέξεων, στα ελληνικά.
ως πολίτες δεν ξέρουμε ότι με την υπογραφή του μνημονίου απεμπολούμε το δικαίωμα να χρησιμοποιούμε την δημόσια περιουσία για το κοινωνικό καλό. ότι υποχρεούμαστε να πουλήσουμε την ακίνητη μας περιουσία χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να τη χρησιμοποιήσουμε π.χ. για να στεγάσουμε ένα δημαρχείο ή ένα σχολείο. ως πολίτες αγνοούμε ότι τα δυσβάσταχτα μέτρα για την υγεία περιλαμβάνουν και έναν όρο που ορίζει ότι αν δεν πιάσουμε τους στόχους μέσα σε δύο μήνες, τότε δύνανται να καταργηθούν οι απαλλαγές συμμετοχής ακόμα και στους καρκινοπαθείς. ως πολίτες δεν γνωρίζουμε ότι από τα μέσα του 2013 η ΔΕΗ θα ανεβάσει κατακόρυφα τα τιμολόγιά της και ότι θα καταργηθούν όλα εκείνα τα ειδικά τιμολόγια για τις ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, όπως και ότι από τον ιούνιο του 2013 η ΔΕΗ δεν θα μπορεί πλέον ούτε να διακανονίζει τις οφειλές των πελατών της, κάτι που μπορεί να κάνει κάθε ιδιωτική εταιρία. και πολλά ακόμα.
εδώ ολόκληρο το κείμενο των 30 χιλιάδων λέξεων, στα ελληνικά.
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
το καλό παιδί
![]() |
mass hallucination baby / i'll education baby / want to reconnect with your elations / this is your station baby... ο kendrick lamar μεγάλωσε και ζει στο compton, σε ένα περιβάλλον με μεγάλο ποσοστό εγκληματικότητας, όπου για να επιβιώσεις πρέπει να ανήκεις σε κάποια συμμορία. παρόλα αυτά, κατάφερε να μην μπλεχτεί ποτέ του με σοβαρά παραπτώματα και συμμορίες. και ήταν προνομιούχος: μεγάλωσε με τους δύο γονείς του, όταν οι περισσότεροι φίλοι του ήταν από διαλυμένες οικογένειες. |
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
κιμωλίες
![]() |
~στη βιοτεχνία σημαιών στο μενίδι, σε έναν δρόμο που έχει ζυγούς αριθμούς και από
τις δύο πλευρές, ράβονται χιλιάδες ελληνικές σημαίες για την εθνική εορτή. και
όχι μόνο για τον σημαιοστολισμό του τριημέρου, αλλά και για όσους θέλουν να
διαλαλήσουν την ελληνική καταγωγή τους, κρεμώντας μια γαλανόλευκη στο μπαλκόνι
τους. αν προχωρήσεις στην αχαρνών και στη λιοσίων προς βορά, από το ύψος της
πλατείας βικτωρίας και πέρα, αξίζει να σηκώσεις τα μάτια σου και να αρχίσεις να
μετράς τις κρεμασμένες ελληνικές σημαίες. όχι προσωρινά αλλά μόνιμα, για να
πιστοποιούν ότι στα συγκεκριμένα διαμερίσματα ζουν έλληνες. ένας γνωστός μου ισχυρίζεται ότι η μόνη περιοχή που
μπορεί να συναγωνιστεί τον αριθμό είναι η ακαδημία πλάτωνος. |
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
53 χαμένες μέρες φθινοπώρου
ough! 1
![]() |
το www.ough.gr έγινε ενός χρόνου και κυκλοφορεί στο δρόμο την έντυπη εκδοσή του, ένα free περιοδικό ποικίλης ύλης, συν έναν ένθετο μηνιαίο οδηγό επιβίωσης, το πάνθεον. το πρώτο τεύχος θα μοιραστεί απόψε στο bios, σε ένα πάρτι στον πρώτο όροφο, που θα ξεκινήσει περίπου στις 9 μμ. με ελεύθερη είσοδο. |
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
moon over the alley
Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012
the party's over
![]() |
το 1963, λίγο πριν οι beatles [beat-les?] γίνουν πιο
γνωστοί κι απ’ το χριστό και ένα χρόνο πριν ο guy hamilton αρχίσει να γυρίζει τις ταινίες του james bond, έφτιαξε μια
ταινία για μία παρέα μποέμ μηδενιστών που της άλλαξε τα φώτα η λογοκρισία και
αναγκάστηκε να την αποκηρύξει, το the party’s over. το the party’s over είναι
μία ταινία με beatniks [και όχι για τους beatniks] που τις νύχτες χορεύουν και
μεθοκοπάνε και τις μέρες δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον και καμία όρεξη για
τίποτα, πέρα από τα ρούχα, το ποτό και το σεξ. είναι τόσο αδιάφοροι ακόμα και
για τους «κολλητούς» τους, που όσο προχωράει η ταινία θέλεις να τους σπάσεις το
κεφάλι.
|
κυριακή
![]() |
η πρώτη κυκλοφορία του larry gus στην dfa είναι αυτό το ep με το ινο-ϊκό εξώφυλλο [με τη βέροια], που έχει τίτλο silent congas και κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα / ο giorgio moroder αποφάσισε να ανεβάσει όσο υλικό έχει σε στοκ στο souncloud. μπορείς να ακούς [και να κατεβάζεις] μέχρι το τέλος του κόσμου / και μία πολύ εύκολη μηλόταρτα με καραμέλα |
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
private road
![]() |
η δεύτερη ταινία του barney plats mills είναι πάλι ένα νεανικό ερωτικό δράμα, το private road του 1971, αυτή
τη φορά γυρισμένο με έντονα χρώματα και επαγγελματίες πρωταγωνιστές: την susan penhaligon και τον bruce robinson -είναι ο ίδιος bruce robinson που 16 χρόνια αργότερα
σκηνοθέτησε μία από τις καλύτερες αγγλικές ταινίες ever, το withnail and i. οι suedheads εδώ έχουν γίνει χίπις και
οι καταστάσεις αρκετά πιο upper class: |
suedeheads
![]() |
εκεί λίγο πριν το τέλος των ’60s και στο ξεκίνημα
των ’70s, ο barney plats mills γύρισε δύο ταινίες σχετικά άγνωστες
στις επόμενες γενιές, οι οποίες εκτός από θαυμάσια δείγματα αγγλικού σινεμά, καταγράφουν
με πολύ ιδιαίτερο τρόπο τις νεανικές [υπο]κουλτούρες εκείνης της εποχής [suedeheads, χίπις]
και την εργατική τάξη. το bronco bullfrog [το σκηνοθετικό
ντεμπούτο του] είναι ένα νεορεαλιστικό δράμα με στοιχεία free cinema, που θυμίζει το σινεμά του ken loach και του ροσελίνι, γυρισμένο το
1969 με ερασιτέχνες ηθοποιούς [πραγματικούς suedehead], γεγονός που
κάνει την ταινία σχεδόν ντοκιμαντέρ. |
Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012
κόλλημα
μπορεί να έχουν
βγει πολύ καλύτεροι δίσκοι φέτος και μπορεί να μην είναι καν το καλύτερο άλμπουμ
του el-p, από την ώρα που τον κατέβασα όμως και για περισσότερους
από τρεις μήνες, είναι με διαφορά ο δίσκος που έχω ακούσει περισσότερο από
οποιονδήποτε άλλο. το cancer for cure ξεκινάει με μια πολύ δυνατή τέκνο-κιθαριστική εισαγωγή και συνεχίζει με
ένα κομμάτι που έχω βάλει δεκάδες φορές στο repeat και παρόλα αυτά δεν βαριέμαι ποτέ:
το full retard. αυτό το «so you should pump this shit like they do in the future» που θυμίζει το «intergalactic planetary / planetary intergalactic / another dimension, another dimension» [χωρίς τα ρομπότ και με αρκετά όι όι] θα μπορούσε να έχει ξεμείνει από το
hello nasty και έχει και τρομερό ρυθμό και γαμάτη παραγωγή
και ένα ρεφρέν που σου κολλάει με τη μία. στο πιο ωραίο σημείο του κομματιού,
εκεί που στο βίντεο εμφανίζεται η πιτσιρίκα με τα άσπρα και λέει «where harmony and love reign / no longer do we live in a society bent on it's own destruction / children of every race, creed and religion frollick through fields of golden dandelions» και την σκοτώνει ο σκίουρος, συνειδητοποιείς ότι ο el-p είναι ποιητής, μόνο που χρειάζεται να γνωρίζεις πολύ καλά
τη νέα υόρκη των τελευταίων 40 χρόνων για να αποκρυπτογραφήσεις τους στίχους.
ειδικά στο drones over bkln, όπου περιγράφει πολύ πιο συναρπαστικά πράγματα από τα «i'd sooner wash my dick in acid than ask what you think / i'll fuck myself with a stun gun before gassing your team» που είχα προσέξει στην αρχή. είχα πάρα πολύ
καιρό να κολλήσω τόσο με άλμπουμ. κι είχα χρόνια να ακούσω τέτοιο καλό, παλιομοδίτικο
χιπ χοπ που να μην μπορείς να το ξεφορτωθείς με τίποτα. άκου το true story με το υπνωτικό «in the world» να επαναλαμβάνεται ασταμάτητα πάνω σε ένα ξεσηκωτικό μπιτ που θυμίζει erik b & rakim και stetsasonic και θα μπορούσε να είχε γραφτεί το ’89
και τα λέμε… «shoot for the stars hit the roof, jump for the shark
get a tooth / reach for the flowers get thorny, warning their powers in bloom». καλύτερα άλμπουμ θα βρεις ένα σωρό,
πιο κολλητικό δύσκολα. |
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
μ-ντο
![]() |
το tahoultine ήταν ένα τραγούδι που ξεχώριζε από
την πρώτη φορά που άκουγες τη συλλογή με τη μουσική των κινητών της ερήμου.
εκτός από τεράστια τοπική επιτυχία σε mp3, στην αρχή της χρονιάς κυκλοφόρησε σε ένα δυσεύρετο
σήμερα 7ιντσο, το διασκεύασαν οι αμερικάνοι brainstorm, το έκανε remix o gulls και ο mdou moctar γνώρισε μία σχετική επιτυχία στο airplay αμερικάνικών κυρίως σταθμών.
η περίπτωση του mdou moctar είναι πολύ ιδιαίτερη, κι όχι τόσο επειδή είναι ένας περιζήτητος μουσικός στους γάμους της περιοχής του. ο mdou [που είναι πολύ νεαρός, μπορεί να μην είναι καν 20] παίζει κιθάρα και τραγουδάει με τη συνοδεία ενός ντράμερ αποκλειστικά ερωτικά τραγούδια. η ιδιαιτερότητά του είναι τα φωνητικά του που είναι απόκοσμα και ρομποτικά, μέσα από autotune, λιγωτικά και έντονα μελοδραματικά. σε συνδυασμό με τον μεταλλικό ήχο της κιθάρας και το παραδοσιακό, αφρικάνικο τέμπο κάνουν έναν ακαταμάχητο συνδυασμό που οι brainstorm προσπαθούν να αναπαράγουν διασκευάζοντας τα κομμάτια του. το νέο του 7ιντσο που κυκλοφόρησε πρόσφατα με τίτλο anar έχει στην β πλευρά τη διασκευή των brainstorm [εκείνοι τραγουδούν για μία βανέσσα] και είναι άλλο ένα υπέροχο τραγούδι. σύντομα θα είναι σουπερστάρ κι εκτός αφρικής. εδώ είναι και τα δύο κομμάτια του. |
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012
night train
13ος όροφος
![]() |
ο σουλεϊμάν μένει
σε ένα μικροσκοπικό διαμέρισμα στον δέκατο τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας στα
πατήσια. στην αθήνα έφτασε το 2004, λίγο πριν την ολυμπιάδα, μετά από πολύμηνες
περιπλανήσεις και κακουχίες. ο σουλεϊμάν είναι αθλητής και ονειρευόταν να δει ζωντανά
κάποιους από τους αγώνες, αλλά δεν τα κατάφερε. κατάφερε όμως να επιβιώσει σε μία
πόλη που δεν ήταν ακόμα εχθρική για τους ξένους και να μάθει καλά ελληνικά. πιστεύει
ότι οι έλληνες του έχουν φερθεί καλά, έχει κάνει φίλους και ακόμα και στις δύσκολες
σημερινές συνθήκες είναι αισιόδοξος και θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που έχει
δουλειά. ο σουλεϊμάν είναι συνήθως χαμογελαστός, μόνο μπροστά στην κάμερα
σοβαρεύει απότομα και όταν μιλάει για την πατρίδα του, το αφγανιστάν. δεν θέλει
να γυρίσει ποτέ πίσω, «τι να κάνω εκεί;», λέει, «δεν θα μπορούσα να μείνω,
λείπω ήδη 16 χρόνια. και εκεί υπάρχει ακόμα κάτι σαν βεντέτα. επειδή οι φυλές
και τα χωριά πολεμούσαν μεταξύ τους, ακόμα και τώρα η μία οικογένεια εκδικείται
την άλλη με το να σκοτώνουν τους γιους. δεν έχει σημασία που έχουν περάσει τόσα
χρόνια. το αίμα δεν σβήνει ποτέ. στα αφγανικά αυτό το λένε ντουσμάν. ο θείος
μου σκοτώθηκε γι’ αυτό τον λόγο. θα ήθελα να μείνω για πάντα στην ελλάδα, να
έχω μια χώρα δική μου. να έχω όμως επίσημη άδεια παραμονής, για να μπορώ να
ταξιδεύω όπου θέλω ελεύθερος, να πάω διακοπές. δεν θέλω να γυρίσω μόνιμα ούτε
στο ιράν, ούτε στο αφγανιστάν. θα ήθελα όμως να μπορέσω να πάω για να δω την
μητέρα μου και την αδερφή μου. μόνο μιλάμε στο τηλέφωνο. η αδερφή μου, που
μεγαλώσαμε μαζί, είναι παντρεμένη πια και έχει 2 παιδιά». ο σουλεϊμάν δεν είναι
χριστιανός, στον τοίχο του δωματίου του όμως έχει τον άγιο νικόλαο και μία εικόνα
της παναγίας. «ήταν στο προηγούμενο σπίτι που έμενα», λέει «και ο παππούς που
μού το νοίκιαζε ήθελε να τις πετάξει στα σκουπίδια. μου άρεσαν και φεύγοντας τις
πήρα μαζί». ολόκληρο το στόρι του υπάρχει εδώ.
|
looper
![]() |
«death grip» κυριολεκτικά
σημαίνει θανατηφόρο σφίξιμο, αλλά οι death grips δεν πήραν το όνομά τους από αυτό. death grip στην αργκό [και σαν ιατρικός όρος] είναι
το μούδιασμα του αντρικού οργάνου από την υπερβολική και βιαστική χρήση του με
την χούφτα -όταν τον κάλο, δηλαδή, δεν τον βγάζεις στο χέρι, αλλά στο πουλί.
είναι μία κατάσταση στην οποία μπλοκάρει το μυαλό από την κατάχρηση και δεν
στέλνει μήνυμα αφής στο ταλαιπωρημένο όργανο, έτσι χάνεται κάθε αίσθηση. ευτυχώς, σαν
κατάσταση είναι αναστρέψιμη, σαν συνήθεια είναι ένας δρόμος χωρίς γυρισμό. για
να δείξουν τον πραγματικό ορισμό του ονόματός τους οι death grips έφτιαξαν
για το τρίτο [τέκνο] άλμπουμ τους no love deep web ένα ταιριαστό εξώφυλλο που δείχνει ένα
μουδιασμένο ανδρικό όργανο σε στύση και προκάλεσε πονοκέφαλο στην εταιρία τους.
περιέργως, παρόλο που είναι αδύνατο να το αντέξεις ολόκληρο με τη μία, είναι το
πιο προσιτό από τα τρία. και παρόλο που ο ντόρος έγινε κυρίως για το εξώφυλλο,
είναι ένα καλό άλμπουμ. για να το κατεβάσεις, μπες εδώ. |
Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012
βυθιζόμαστε
![]() |
fact: το
μυαλό του ανθρώπου λειτουργεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να του προκαλεί φόβο ό,τι
είναι σπάνιο, ασυνήθιστο ή θεαματικό, ενώ αντίθετα τού προκαλεί ασφάλεια και
οικειότητα ό,τι του φαίνεται απλό ή συνηθισμένο. διαβάζοντας τυχαία την έρευνα
ενός αμερικάνου επιστήμονα [του μπρους σνάιερ που είναι συγγραφέας και security technologist, ό,τι κι αν
σημαίνει αυτό] και τις διαπιστώσεις του για τις πραγματικές απειλές για τη ζωή
του μέσου ανθρώπου -που δεν είναι ούτε η τρομοκρατία, ούτε η πείνα, ούτε η
φτώχια όπως μας έχουν κάνει να πιστεύουμε [κανένα από τα τρία δεν είναι πραγματική
και άμεση απειλή], το κομμάτι που σε εντυπωσιάζει πιο πολύ είναι αυτό που μιλάει
για τις ειδήσεις. αυτό τέλος πάντων που σήμερα θεωρείται «είδηση» και
αναπαράγεται από κάθε μέσο. |
Σάββατο 29 Σεπτεμβρίου 2012
σπασίκλες
Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012
το σύνταγμα της ηδονής
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2012
town without pity
Τρίτη 25 Σεπτεμβρίου 2012
ντούμεν
![]() |
ο robert ormerod τραβάει
φωτογραφίες από doomen πάνω από ένα χρόνο. «doo»
είναι η σκωτσέζικη λέξη για το αρσενικό περιστέρι και «dooman» αυτός που τα
εκτρέφει. «τα πάντα γύρω απ’ αυτούς έχουν μία γοητεία», λέει, «το πάθος, ο
τρόπος ζωής, οι μάχες, τα ίδια τα πουλιά. πολλοί ζουν απρόβλεπτες ζωές και
είναι δύσκολο να τους εντοπίσεις. τη μία μέρα μπορεί να συμφωνήσουν να
φωτογραφηθούν και την επόμενη να μην θέλουν να σε ξέρουν». την περασμένη
παρασκευή σε ένα καταπληκτικό θέμα που δημοσίευσε η γκάρντιαν οι φωτογραφίες
του robert
συνόδεψαν ένα ρεπορτάζ στις εργατικές συνοικίες του εδιμβούργου, όπου σκωτσέζοι
με μανία για τα περιστέρια μιλούν για τη λόξα τους [που δεν είναι ένα απλό
χόμπι]. εκεί που νομίζεις ότι θα διαβάσεις ένα κομμάτι για διαγωνισμούς
πετάγματος και ταχυδρομικά περιστέρια, αποκαλύπτονται περιπτώσεις που θυμίζουν
περισσότερο την σκληράδα του kes. |
Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012
forbidden games
![]() |
~περίεργη μέρα. ένα ομαδικό αντίο
στα σόσιαλ μίντια μπορεί να προκαλεί φρίκη αν φανταστείς έστω και για λίγο τι μπορεί
να κάνει ο καθένας την ώρα που αποτίνει τον φόρο τιμής, γράφοντας δυο λόγια συμπάθειας
για έναν άνθρωπο που δεν γνώριζε [να ξύνει τη μύτη του, να είναι στην τουαλέτα,
να ξύνει τ’ αρχίδια του κι άλλα χειρότερα] αλλά απ’ την άλλη είναι και η πιο συγκινητική
πράξη που προβλήθηκε από τα μέσα τις τελευταίες μέρες. κι εκεί που διαβάζεις τα
τουίτ και βουρκώνεις και σε πιάνει κόμπος στο λαιμό από την πραγματικά όμορφη ιστορία
αγάπης, σκέφτεσαι ότι όταν πεθάνεις θα μείνουν πίσω ενεργοί όλοι οι λογαριασμοί
σου και πολύ πιθανό να σου γράφουν ό,τι μαλακία τους κατέβει άνθρωποι που ούτε ήξερες
ότι υπάρχουν ούτε και θα ήθελες να γνωρίσεις και σε πιάνει πάλι φρίκη. θα μου
πεις και τι σε νοιάζει; όταν πεθάνεις χέστηκες για το τι θα γράφουν, μήπως θα
τα δεις; τέλος πάντων, μου είναι αδύνατο να αφήσω μήνυμα σε άνθρωπο που ξέρω ότι έχει φύγει. παρόλα αυτά, μπαίνω συχνά στα facebook δύο φίλων μου που χάθηκαν ξαφνικά και όσος καιρός κι αν περάσει δεν μπορώ να το χωνέψω. και κάθε φορά που μπαίνω και βλέπω ότι τους έχουν γράψει κι άλλο μήνυμα, πλαντάζω στο κλάμα. ~forbidden games. |
Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012
each other
![]() |
εισαγωγή: έχουν περάσει τόσα πολλά χρόνια από την
καταστροφή του τσέρνομπιλ που οι περισσότεροι που διαβάζουν αυτό το ποστ δεν θα
ξέρουν καν τι είναι [έχει πλάκα, γιατί κάποια στιγμή που αναφέρθηκε η λέξη τσέρνομπιλ,
μία 25χρονη κοπέλα νόμισε ότι μιλάγαμε γι αυτό και η κουβέντα έγινε πολύ
σουρεαλιστική]. anyway, η περιοχή της ουκρανίας γύρω από το τσέρνομπιλ, μετά από την έκρηξη του πυρηνικού αντιδραστήρα το 1986 έπαψε να είναι κατοικημένη και τα επίπεδα της ραδιενέργειας εξακολουθούν να είναι σε απαγορευτικά επίπεδα. σήμερα οι πόλεις τριγύρω είναι πόλεις-φαντάσματα και σε όλες τις φωτο τα έρημα κτίρια μοιάζουν να είναι στοιχειωμένα. το στόρι [που μου θύμισε αυτό] έχει ως εξής: η φωτογράφος diana markosian επισκέφτηκε πρόσφατα την redkova, ένα από τα εγκαταλειμμένα χωριά της ζώνης καταστροφής, και φωτογράφησε κάποιους απ’ τους ανθρώπους που μένουν εκεί. είναι άνθρωποι που αψήφησαν τον κίνδυνο και παρέμειναν στο χωριό, παρ’ όλες τις προειδοποιήσεις και τις απαγορεύσεις. περίπου 1000 κάτοικοι της redkova άφησαν το ’86 τα σπίτια τους και μετακόμισαν αλλού. για πάντα. η λυδία και ο μικαήλ όμως δεν έφυγαν ποτέ απ’ το χωριό. έμειναν και έκαναν όλα τα απαγορευμένα: καλλιέργησαν τη μολυσμένη γη, έφαγαν τα φυτά που καλλιεργούσαν, τάιζαν τα ζωντανά με μολυσμένη τροφή. και μετά τα έτρωγαν. επιβίωσαν κόντρα σε όλες τις προβλέψεις που τους έδιναν πολύ χαμηλά ποσοστά επιβίωσης. η λυδία είναι πρώην νοσοκόμα, σήμερα είναι 74 χρονών και παίρνει σύνταξη 120 δολάρια το μήνα. ποτέ δεν της έδωσαν επίδομα για τις ανθυγιεινές συνθήκες ζωής. ο μικαήλ είναι 73 και κάποτε ήταν διευθυντής στο ταχυδρομείο του χωριού. είναι παντρεμένοι 50 χρόνια. από τη μέρα που εκκενώθηκε το χωριό κι έμειναν χωρίς δουλειά, εργάζονται στα χωράφια και τρώνε μόνο σπιτικό φαγητό. κοιμούνται νωρίς το βράδυ και ξυπνούν τα χαράματα. όταν θυμάται την τραγωδία η λυδία κλαίει. «καταλάβαμε ότι η ζωή μας δεν θα ήταν ποτέ η ίδια», λέει. κανείς δεν ξέρει αν η ζωή τους θα ήταν καλύτερη αν είχαν ζήσει αλλού. ό,τι έγινε, έγινε. αυτό που έχουν ακόμα είναι ό,τι τους είναι πιο απαραίτητο στη ζωή: ο ένας τον άλλον. |
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012
sebastien @ acropolis
![]() |
o sebastien είναι πάνω από ένα ενενήντα, σχεδόν γίγαντας, και είναι από τους πιο βολικούς ανθρώπους που έχω συναντήσει. ανέβηκε στην ακρόπολη λίγο πριν μας πετάξουν έξω οι φύλακες επειδή έκλεινε [βγάζουν εισιτήρια μέχρι τις 6 και μισή και σε πετάνε έξω στις 7 παρά είκοσι] και πόζαρε με φόντο τα μάρμαρα και τον αττικό ουρανό σε ένα σωρό τουρίστες που δεν είχαν πάρει είδηση ότι έβλεπαν τον ίδιο το θεό. μία τουρίστρια τού ζήτησε τη χρυσή ζακέτα, τη δοκίμασε και της ήταν σαν παλτό, σχεδόν μέχρι το γόνατο. εδώ είναι η συνέντευξή του. για αύριο το βράδυ ετοιμάζει μία πολύ σπέσιαλ εμφάνιση στο bios. |
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
snowtown
Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012
απαρίσιονς
![]() |
ακούγοντας το πρώτο επίσημο άλμπουμ του gaslamp killer στην brainfeeder, όσο κι αν τον συμπαθείς, δεν γίνεται να μην αναρωτηθείς γιατί το ονομάζει πρώτο επίσημο, τα υπόλοιπα που κυκλοφορούσε τι ακριβώς ήταν; στο πρώτο επίσημο κάνει ό,τι ακριβώς και στα mixtape, δηλαδή παίζει με αμέτρητα sample και χρησιμοποιεί αυτούσια ολόκληρα ορχηστρικά μέρη από κομμάτια, μόνο που αυτή τη φορά έχει περισσότερες συνεργασίες. το άλμπουμ είναι καλό. μπορεί να μην είναι αποκάλυψη και να μην προκαλεί το ευχάριστο ξάφνιασμα του πρώτου ανεπίσημου ep του που είχε αφήσει να διαρρεύσει τότε που είχε ξυρισμένο το κεφάλι και καλλιεργούσε μουστάκες [έχουν περάσει κιόλας τρία χρόνια!], αλλά είναι καλό. σε δύο από τα κομμάτια του άλμπουμ συμμετέχει κι ο gonjasufi. στο ένα που το λένε apparitions κάνουν για άλλη μια φορά το ίδιο ακριβώς πράγμα που έκαναν και στο when i'm in awe: κάτι που μοιάζει με καραόκε του gonjasufi πάνω σε κομμάτι του mahmoud ahmed, αφού πετάξουν τη φωνή του. όσο παράφωνα κι αν τραγουδάει, όσο βραχνιασμένος κι αν ακούγεται, ο gonjasufi έχει κάτι πρωτόγονο και αυθεντικό που όταν τον ακούς ξεχνάς και καραόκε και "κλεμμένα" ορχηστρικά και, ακόμα κι αν το τραγούδι είναι μέτριο, δεν μπορείς να τον προσπεράσεις. στο apparitions οι παραφωνίες μπερδεύονται με τις λιγωτικές αιθιοπικές μελωδίες και φτιάχνουν ένα από τα highlight του δίσκου. του ταιριάζουν τόσο πολύ οι μελωδίες του mahmoud ahmed, που θα μπορούσε να φτιάξει ένα γαμάτο άλμπουμ μόνο με αυτές και καραόκε. και δεν χρειάζεται και τον gaslamp killer. εδώ είναι ο αιθιοπικός γκοντζασούφι. [μαζί με μαχμούντ] |
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
ναγκάγια σινσιρόκου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)