~το περιοδικό του jamie oliver δεν το είχα ξεφυλλίσει ποτέ. και δεν υπήρχε περίπτωση να το είχα ξεφυλλίσει αν δεν είχαν κάνει ολόκληρο αφιέρωμα [12 σελίδες!] στο acropolis now. μας το έστειλαν με κούριερ [με αφιέρωση απ' τον ίδιο τον jamie, αυτοπροσώπως] μαζί με μια ετήσια συνδρομή και ευχαριστίες για τον τίτλο [τον οποίο ''δανείστηκαν'', αλλά κύριοι -τι σου είναι αυτοί οι ξένοι...].
ωραίο περιοδικό, ωραίες φωτογραφίες [έχει και τον μπαρμπα μήτσο του δίπορτου ολοσέλιδη], αν δεν ήταν τίγκα στις συνταγές θα ήταν ακόμα καλύτερο.
~ποιος τον χέζει όμως τον jamie, σήμερα το πρωί από ένα twit των last drive ανακάλυψα αυτό το μπλογκ που έχει συνταγές που τις βλέπεις και σου τρέχουν τα σάλια και οδηγίες για αρχάριους [με εικόνες] για να τις φτιάξεις [του jamie απλά τις κοιτάς]. δοκίμασα το πιο εύκολο κέικ που υπάρχει και μάλλον μου πέτυχε, γιατί από τα 8 κεϊκάκια έφαγα τα 6 με τη μία και θα τα έτρωγα ευχαρίστως και τα άλλα δύο, αλλά είναι σαρακοστή. το φτιάχνεις σε 5 λεπτά, με τρία μόνο υλικά και το ψήνεις για 20, οπότε σε ένα μισάωρο έχεις κέικ άλφα άλφα που δεν πιστεύει κανείς ότι το έχεις φτιάξει εσύ [για μένα το λέω]. θα χρειαστείς:
ένα κουτί μερέντα ή νουτέλα των 250 γραμμαρίων [η μικρή νουτέλα είναι 200, η μερέντα είναι ok, 250]
δύο μεγάλα αυγά
10 κοφτές κουταλιές αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
8 αλουμινένιες μικρές φόρμες [5,5 εκατοστών, υπάρχουν σε 10άδες στα σουπερμάρκετ]
ανάβεις το φούρνο στο 180, χτυπάς τα αυγά με τη μερέντα καλά, προσθέτεις το αλεύρι, ξαναχτυπάς, μοιράζεις το μίγμα στις φόρμες [δυο κουταλιές στην κάθε μία] και ψήνεις για 20 λεπτά.
το αποτέλεσμα εγγυημένο.
~εκεί που καθόμουν και χάζευα τις συνταγές μου ήρθε με μέιλ αυτό το λινκ και μετά το παρακάτω τραγούδι. δεν ξέρω πώς να το χαρακτηρίσω, είναι κάτι σαν ντουμ μέταλ διασκευή σε παιδικό τραγούδι που ξεκινάει με τον φρέντι κρούγκερ να φωνάζει lollipop:
together we ate them
