
το merriweather post pavilion σε κερδίζει από την πρώτη ακρόαση και δεν έχει ούτε μία μέτρια στιγμή [το brothersport εξακολουθώ να το θεωρώ το χειρότερο τραγούδι του δίσκου].
εδώ είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου, το bluish.
αυτά τα χριστούγεννα εκτός από τα πιο ''εκτός κλίματος'' που έχω ζήσει ποτέ, θα είναι για πάντα και τα χριστούγεννα του merriweather post pavilion.
~o άλλος απίθανος δίσκος που ήρθε σχεδόν ουρανοκατέβατος είναι του πιτσιρικά της φωτογραφίας, του eric copeland των black dice που έχει τίτλο alien in a garbage dump και είναι αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος του. αν δεν τον δοκιμάσεις δεν μπορεί να μεταφερθεί με λόγια αυτό που έχει φτιάξει. δεν περιγράφεται. εξωγήινοι ήχοι, reverbs και λουπαρισμένα φωνητικά που επαναλαμβάνονται με τον ίδιο τρόπο που οι public enemy έφτιαχναν τα μοτίβα του yo bum rush the show. με τέτοια ένταση που προκαλούν ναυτία. το ep αυτό είναι το πρώτο μέρος από το νέο άλμπουμ του που έρχεται σύντομα.
[long live larry].