το άλμπουμ του adam forkner στην kranky είναι η καλύτερη δουλειά του μέχρι σήμερα. στο prism of eternal now -το οποίο το υπογράφει ως white rainbow- υπάρχει αυτό το κομμάτι. χαλαρό, space[y], με σόλα στην κιθάρα και μπόλικο distortion, ό,τι πρέπει δηλαδή για ξάπλες. μπρούμητα, ανάσκελα κλπ.
είχα φάει γερό κόλλημα το καλοκαίρι, αλλά δυστυχώς, δεν το έχω συνδυάσει με καλές στιγμές: καύσωνα πυρκαγιές, στάχτες κι αποκαΐδια. είναι περίεργο πόσα πράγματα σε κάνει να θυμηθείς ένα κομμάτι...[αλλά τι φταίει το κομμάτι;].
26. pulses-white rainbow
