χαλαρουίτα, μάγκα είν' η ζωή μικρή, ρούφα την τσίκα, σήμερα είναι κυριακή...
ο εισβολέας μου λύνει την απορία τι είναι η "τσίκα":
"τσίκα, ο τάκος το χασίσι, σαν ένα πακέτο τσιγάρα, ένα κομμάτι ψημένο μαύρο. από την τσίκα έφτιαχναν τη σφήνα -ένα πράγμα σαν οδοντογλυφίδα μυτερό, το έκοβαν κομμάτια και το έβαζαν στο άφιλτρο τσιγάρο για να μην στρίβουν...
η ζωή είναι μικρή για διάθεση αρνητική".
οι συναυλίες του εισβολέα [με τον τάκι τσαν και τον φάνη-αφανή] είναι απ' τις εμπειρίες που δεν περιγράφονται, απ' αυτές που αξίζει να τις ζήσει κανείς έστω και μια φορά για να καταλάβει τι εστί πάθος. χωρίς αστεία, είναι η μόνη original λαϊκή μουσική που μπορεί να πετύχει κανείς στην ελλάδα σήμερα. με κοινό φανατικό, που διασκεδάζει και εκτονώνεται πραγματικά. και φτηνά. με 12 ευρώ. γιατί αν χρειάζεσαι 180 ευρώ το μπουκάλι με το καλησπέρα, για τι στοδιάλο λαϊκή μουσική μιλάμε; είναι σαν να λες λαϊκή μουσική το κλαρίνο του γούντι άλλεν που σου στοιχίζει περισσότερο από ένα ευρώ το φύσημα.
hostile-andy stott
