
το έχουν χαρακτηρίσει από αριστούργημα μέχρι μπούρδα, αλλά εξαρτάται με τι διάθεση το βλέπει κανείς [και τι κριτήρια] και πώς ορίζει την τέχνη. όσοι δεν άντεξαν το japon, την πρώτη ταινία του carlos reygadas, ας μην κάνουν τον κόπο, θα υποστούν μία από τα ίδια και ακόμα χειρότερα. το batalla en el cielo είναι ακόμα πιο προκλητικό, περιέχει κι εκείνη την περιβόητη σκηνή της πίπας της νεαρής πρωταγωνίστριας στον χοντρό, σκληρές σκηνές, ατμόσφαιρα μυσταγωγική και αργούς ρυθμούς -μπορεί να γίνει άνετα η τιμωρία του φίλου σου που το σινεμά το ταυτίζει με τους αγχωτικούς ρυθμούς του χόλιγουντ. είναι ταινία των άκρων, όπως και η ψυχή στο στόμα.
φαντάζομαι ότι θα δουλέψει το "από στόμα σε στόμα", γιατί είναι απ' αυτές τις ταινίες που ή στέλνεις κόσμο να τη δει επειγόντως, ή τον προειδοποιείς ότι θα θέλει να φύγει τρέχοντας απ' την αίθουσα.
το batalla en el cielo είναι παρόμοια περίπτωση με των τελευταίων ταινιών του ταρκόφσκι, της θυσίας

εδώ είναι το τρέιλερ