[* *]

Στο νέο του δίσκο ο Badly Drawn Boy τραγουδάει για degrees of separation σε ένα εντελώς ‘γουντιαλενικό’ κομμάτι. Μπορεί ο δίσκος να μην είναι κακός και όσο περνάει ο καιρός ο B.D.B. να κρύβει περισσότερη αγριάδα πίσω απ’ τις λέξεις, η πικρή αλήθεια όμως είναι ότι όσο ωριμάζει στιχουργικά, τόσο βαρετή γίνεται η μουσική του, γιατί δυστυχώς τις περισσότερες φορές ωριμότητα και πλήξη πάνε μαζί στη μουσική των 30άρηδων.
Οι Καναδοί Metric παίζουν στο Gagarin 205 την Παρασκευή, ένα συμπαθητικό νέο γκρουπ, απ’ τις καλές επιλογές, με πολύ πιο μεγάλο ενδιαφέρον στην σκηνή απ’ ότι στο άλμπουμ. Παίζουν μαζί με τους Victory Collapse, ένα ακόμα απ’ τα νέα γκρουπ της Αθήνας που αξίζει να προσέξει κανείς. Εδώ είναι το MySpace τους.
Τρίτη βράδυ, για τον Chris Clark στο bios. Με μελωδίες κρυμμένες πίσω από σκληρούς ήχους, θορύβους, άγρια τζαμαρίσματα με τον ασιάτη ντράμερ, με ελάχιστο κοινό –αλλά «καλό», που ευτυχώς ήξερε τι να περιμένει- και απογοήτευση, γιατί η «εναλλακτική νομενκλατούρα» της πόλης προτιμάει να μένει στο σπίτι της βλέποντας DVD, παρά να στηρίζει αυτά που κάποτε έτρεχε στο εξωτερικό για να τα δει. Η αφθονία προκαλεί ανία τελικά. Η απογοήτευση περιλαμβάνει και τον εαυτό μου, δεν έχω διάθεση να δω όλα αυτά που με ενδιαφέρουν, μάλλον γίνονται περισσότερα απ’ όσα αντέχει ένας εργαζόμενος σ’ αυτή την πόλη.
Επιστρέφοντας στο σπίτι, ο ταξιτζής άκουγε Βέρα Βάσσου [ή Βέρη Βάσσα, θα σας γελάσω] και «Πάρε την Καρδιά μου»…
Μπορεί να διαφωνώ με όλα όσα γράφει αυτός ο καταπληκτικός [και δεν το γράφω ειρωνικά] τύπος στο crackhitler, πρέπει να ομολογήσω όμως ότι είναι μία απολαυστική στήλη...