
Ο κήπος
Αυτός ο άνθρωπος είναι για ετούτον τον άνθρωπο.
Όπως το ποντισμένο άγαλμα για το νερό,
ο αέρας για το απλωμένο ρούχο
Τα σώματά τους είναι χώμα και νερό
του ίδιου κήπου.
Έτσι σε γύρεψα κι έτσι σ’ αγάπησα:
σαν τον αέρα που έσκισε το ρούχο,
σαν πέτρα φαγωμένη απ’ το νερό.
Πάντως ο κόσμος παραμένει.
Άκαρπος όμως κάθε πρωί
βρίσκει το χώμα νοτισμένο.
Ο κήπος περιμένει.
[Παναγιώτης Ιωαννίδης]------ελπίζω να επιτρεπόταν…
2 σχόλια:
όμορφο...
welcome back...
Δημοσίευση σχολίου