
Η σόλο προσπάθεια του Eric Malmberg είναι -πέρα από κάθε προσδοκία- ένα άλμπουμ τόσο εθιστικό, που απ’ την πρώτη φορά που το ακούς σε στοιχειώνει και είναι αδύνατο να ξεφύγεις. Θυμίζει το πρώτο άλμπουμ των Air, που με κάθε ακρόαση σου γινόταν και πιο απαραίτητο, χωρίς να μπορούσες να προσδιορίσεις τι ήταν αυτό που σε κέρδιζε. Απ’ αυτά τα άλμπουμ που είναι σιωπηλά, αλλά αρέσουν σε όλο τον κόσμο.
Το Den Gåtfulla Människan [o αινιγματικός άντρας] είναι απλά ένα ορχηστρικό, χαμηλών τόνων κομψοτέχνημα, φτιαγμένο αποκλειστικά με το Hammond όργανο του Malmberg. Με μελωδίες που εναλλάσσονται χωρίς να διακρίνεται το τέλος του κάθε κομματιού και η αρχή του επόμενου. Διατηρεί ένα αργό, χαλαρό ρυθμό, σχεδόν υπνωτικό, χωρίς καθόλου κρουστά ή beat, σαν τους M83 χωρίς τις κιθάρες και το drum machine.
Είναι αξιοθαύμαστη η δεξιοτεχνία του Malmberg στο Hammond όργανο. Όλες οι μελωδίες [και υπομελωδίες στο background] υποστηρίζονται μόνο από αυτό, ενώ ένα αμυδρό beatbox στολίζει τα κομμάτια με επαναλαμβανόμενους διακριτικούς ρυθμούς, κάνοντάς τα ν’ ακούγονται σαν ύμνοι παγανιστικής τελετουργίας. Εκπέμπει μια απροσδιόριστη, γλυκιά μελαγχολία [που σε μουδιάζει]. Έχω χάσει το λογαριασμό πόσες φορές το έχω ακούσει απ’ την ώρα που έφτασε στα χέρια μου [μαζί με το Lord Of The Rings του Hansson] και είναι απ’ τους δίσκους που έχω λατρέψει. Με την πρώτη και για πάντα. Απλός, μελαγχολικός και πανέμορφος. ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ!
1 σχόλιο:
to anebazo sto site
Δημοσίευση σχολίου