COCOROSIE MY LOVE
Γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι Cocorosie; Ακούω το νέο τους άλμπουμ που διέρρευσε στο internet πολύ πριν την κανονική κυκλοφορία του [γύρω στις 15 Σεπτεμβρίου!] και κάνω σα χαζός, θες επειδή το βρήκα τόσο νωρίς, θες επειδή αυτές οι δυο αδελφές με ξετρέλαναν απ’ την πρώτη στιγμή που τις άκουσα, πάντως σήμερα μου έφτιαξε τη μέρα. Tο Noah's Ark είναι απλά το καλύτερο άλμπουμ που έχω ακούσει φέτος. Οι αδελφές Casady λοιπόν είναι αμερικανίδες που μετακόμισαν στο Παρίσι και ζούσαν σε ένα τόσο μικροσκοπικό διαμέρισμα που ίσα που χωρούσαν οι δυο τους, αν πήγαινε κάποιος επίσκεψη η μία έβγαινε στο χωλ! Λέω ζούσαν γιατί τώρα μάλλον έχουν μετακομίσει, η μια έχει γκόμενο τον Devendra Banhart, αν υπολογίσεις ότι έχει κι ο καθένας από μια κιθάρα το πιο λογικό είναι να έχουν φύγει από κει. Ή να έχουν νοικιάσει και το χωλ. Το περσινό τους άλμπουμ ήταν ο θρίαμβος του lo-fi, πιο lo-fi δεν γίνεται, εκτός απ’ την κιθάρα κι ένα φτηνό beatbox είχαν χρησιμοποιήσει και όλα τα τεντζερέδια της κουζίνας, κουταλοπίρουνα, αλυσίδες και ότι υπήρχε γύρω τους γενικά, για να μην παραθέτω λίστα, μ’ αυτά έφτιαξαν το μοτίβο της μουσικής τους και στη συνέχεια έβαλαν φωνητικά. Η μία έχει σπουδάσει όπερα, είναι αυτή που κάνει τα αααααα, η άλλη τραγουδάει όπως μπορεί, σημασία έχει ότι αυτό που βγαίνει σαν αποτέλεσμα δεν θυμίζει τίποτα απ’ όσα έχεις ακούσει. Όταν πρότεινα το άλμπουμ [που με είχε ενθουσιάσει] σε κάποιον γνωστό μου σχεδόν με έβρισε, άκουγε κάτι γάτες σε οίστρο να ουρλιάζουν στα κεραμίδια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, εγώ γάτα δεν άκουγα πουθενά. Άκουσα κι άλλα χειρότερα, έτσι αναγκάστηκα να σταματήσω να το προτείνω στον κόσμο, ο κόσμος έχανε. Το νέο τους άλμπουμ λέγεται «Η Κιβωτός του Νώε» και τα πιο πολλά τραγούδια είναι γνωστά απ’ τα live τους, τι σόι φανατικός θα ήμουν αν δεν είχα κατεβάσει και μερικά live, στην εκτέλεση του beautiful boys του άλμπουμ συμμετέχει και ο νέος media darling Antony Johnson, φωνάρα, το beatbox είναι πιο έντονο, που και που πυροβολούν με πλαστικά πιστολάκια απ’ αυτά που βγάζουν ηλεκτρικούς ήχους, μια απ’ τα ίδια, όλα τα τεντζερέδια είναι εδώ, super. Κι αυτή της όπερας βγάζει πιο πολλές κορώνες. Γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι Cocorosie; Μάλλον γιατί δημιουργούν μουσική με ένα πρωτόγονο τρόπο, με τον πιο πρωτόγονο, με ότι υπάρχει γύρω τους, δεν έχουν ανάγκη ούτε από στούντιο, ούτε από παραγωγές, ούτε από ορχήστρες, αν το έχεις μέσα σου το βγάζεις και φτιάχνεις αριστουργήματα. Το Noah’s Ark είναι ένα αριστούργημα, εκεί ειδικά που ακούγεται το χλιμίντρισμα του αλόγου πάνω στο μουσικό κουτί, τα κουδουνάκια και την Maria Callas on acid, εγώ παραδίνομαι. Α, και επιτέλους ακούω αυτή τη γάτα που όλοι ωρύονταν ότι ακούγεται, την έχουν guest στο bear hides and buffalo pulse…Υ.Γ. Αν κρίνω απ’ τη συχνότητα που το κατεβάζουν όλη μέρα το περίμενε πολύς κόσμος πως και πως, δεν είχα ποτέ τέτοια ουρά στα upload!
Γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι Cocorosie; Ακούω το νέο τους άλμπουμ που διέρρευσε στο internet πολύ πριν την κανονική κυκλοφορία του [γύρω στις 15 Σεπτεμβρίου!] και κάνω σα χαζός, θες επειδή το βρήκα τόσο νωρίς, θες επειδή αυτές οι δυο αδελφές με ξετρέλαναν απ’ την πρώτη στιγμή που τις άκουσα, πάντως σήμερα μου έφτιαξε τη μέρα. Tο Noah's Ark είναι απλά το καλύτερο άλμπουμ που έχω ακούσει φέτος. Οι αδελφές Casady λοιπόν είναι αμερικανίδες που μετακόμισαν στο Παρίσι και ζούσαν σε ένα τόσο μικροσκοπικό διαμέρισμα που ίσα που χωρούσαν οι δυο τους, αν πήγαινε κάποιος επίσκεψη η μία έβγαινε στο χωλ! Λέω ζούσαν γιατί τώρα μάλλον έχουν μετακομίσει, η μια έχει γκόμενο τον Devendra Banhart, αν υπολογίσεις ότι έχει κι ο καθένας από μια κιθάρα το πιο λογικό είναι να έχουν φύγει από κει. Ή να έχουν νοικιάσει και το χωλ. Το περσινό τους άλμπουμ ήταν ο θρίαμβος του lo-fi, πιο lo-fi δεν γίνεται, εκτός απ’ την κιθάρα κι ένα φτηνό beatbox είχαν χρησιμοποιήσει και όλα τα τεντζερέδια της κουζίνας, κουταλοπίρουνα, αλυσίδες και ότι υπήρχε γύρω τους γενικά, για να μην παραθέτω λίστα, μ’ αυτά έφτιαξαν το μοτίβο της μουσικής τους και στη συνέχεια έβαλαν φωνητικά. Η μία έχει σπουδάσει όπερα, είναι αυτή που κάνει τα αααααα, η άλλη τραγουδάει όπως μπορεί, σημασία έχει ότι αυτό που βγαίνει σαν αποτέλεσμα δεν θυμίζει τίποτα απ’ όσα έχεις ακούσει. Όταν πρότεινα το άλμπουμ [που με είχε ενθουσιάσει] σε κάποιον γνωστό μου σχεδόν με έβρισε, άκουγε κάτι γάτες σε οίστρο να ουρλιάζουν στα κεραμίδια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα, εγώ γάτα δεν άκουγα πουθενά. Άκουσα κι άλλα χειρότερα, έτσι αναγκάστηκα να σταματήσω να το προτείνω στον κόσμο, ο κόσμος έχανε. Το νέο τους άλμπουμ λέγεται «Η Κιβωτός του Νώε» και τα πιο πολλά τραγούδια είναι γνωστά απ’ τα live τους, τι σόι φανατικός θα ήμουν αν δεν είχα κατεβάσει και μερικά live, στην εκτέλεση του beautiful boys του άλμπουμ συμμετέχει και ο νέος media darling Antony Johnson, φωνάρα, το beatbox είναι πιο έντονο, που και που πυροβολούν με πλαστικά πιστολάκια απ’ αυτά που βγάζουν ηλεκτρικούς ήχους, μια απ’ τα ίδια, όλα τα τεντζερέδια είναι εδώ, super. Κι αυτή της όπερας βγάζει πιο πολλές κορώνες. Γιατί μου αρέσουν τόσο πολύ οι Cocorosie; Μάλλον γιατί δημιουργούν μουσική με ένα πρωτόγονο τρόπο, με τον πιο πρωτόγονο, με ότι υπάρχει γύρω τους, δεν έχουν ανάγκη ούτε από στούντιο, ούτε από παραγωγές, ούτε από ορχήστρες, αν το έχεις μέσα σου το βγάζεις και φτιάχνεις αριστουργήματα. Το Noah’s Ark είναι ένα αριστούργημα, εκεί ειδικά που ακούγεται το χλιμίντρισμα του αλόγου πάνω στο μουσικό κουτί, τα κουδουνάκια και την Maria Callas on acid, εγώ παραδίνομαι. Α, και επιτέλους ακούω αυτή τη γάτα που όλοι ωρύονταν ότι ακούγεται, την έχουν guest στο bear hides and buffalo pulse…Υ.Γ. Αν κρίνω απ’ τη συχνότητα που το κατεβάζουν όλη μέρα το περίμενε πολύς κόσμος πως και πως, δεν είχα ποτέ τέτοια ουρά στα upload!
-2005-sb.jpg)
.jpg)
